Biz insanlar, köpeklerimizle veya diğer hayvanlarımızla insanca ilişkiler kurmayı çok severiz. çünkü bizler en iyi bu dili kullanabiliyoruz. evimizde ailemizin bir bireyi olarak gördüğümüz, ortak bir hayatı ömrümüzce bir arada yaşamayı hedeflediğimiz tüylü canlarımızı öylesine benimseriz ki; onların çoğu zaman birer hayvan olduklarını adeta unuturuz. onların da biz insanların sahip oldukları bütün duygulara sahip olduklarını düşünerek onları gözümüzde insanlaştırırız. belki de bu şekilde davranarak, onların bizlere duydukları bu koşulsuz sevgilerine; kendimizce bir çeşit karşılık vermeye çalışıyoruzdur içten içe! kim bilebilir!

İnsan, çoğunlukla köpeğin boyutuna inmek yerine, köpeği kucağına alıp seviyordur veya en azından köpek yavruyken bu sahne çoğunlukla yaşanmıştır. insanının bu davranışıyla köpeğine verdiği mesaj: “yukarı gel seninle burada ilgileneceğim.” bu mesajı doğru algılayan köpek her seferinde iletişime geçmek için yerde kalmayı değil, yukarı çıkmayı talep ediyor ve evet işte iletişimi kazandı!

Yazının Tamamını Görmek İçin Abone Olun.